De zuivertestoets van methylformamide kan uitgevoerd worden met verschillende analytische methoden. Een van de meest gebruikte is gaschromatografie (GC), waarbij het monster van methylformamide wordt verhit tot het verdampt, en de onderdelen gescheiden worden volgens hun mate van volatile. Het detecteren van dergelijke onreinigheden kan ook gebeuren met high-performance vloeistofchromatografie (HPLC), die niet gemakkelijk verdampt. Andere methoden zijn titratie voor het meten van de hoeveelheid van sommige functionele groepen aanwezig en infrarood (IR) of kernspinresonantie (NMR) spectroscopie voor het analyseren, bevestigen van de structuur van het verbinding, en identificeren van onreinigheden.